dansen tussen licht en donker
De mensheid is in de Engelse taal een mooi samengesteld woord, MANKIND. Man en kind tegelijk, nooit volwassen, in de groei, onderweg. De evolutie heeft ons gebracht waar we nu zijn. We denken te weten wie we zijn. We denken te weten waar we vandaan komen.
Maar waar gaan we naartoe? Op zoek naar dat antwoord kunnen we de boeken openslaan. En dan?
We bouwen en breken, klimmen en dalen, maken ruimte voor onszelf en voor anderen. Met vallen en opstaan gaan we vooruit, van generatie op generatie. Zonder te weten waar het eindigt.