In 1995 begon de Stilte met het dansen van voorstellingen in gymzalen. In de rotsvaste overtuiging dat álle kinderen met dans in aanraking gebracht moeten worden, dansten we van noord tot zuid, van oost naar west.
Met bouwlampen, een balletvloer en een decor deden we ons uiterste best de basketbalring uit beeld te houden. We trotseerden koude ruimtes, sjouwden en bouwden samen met dansers en technici en kregen het bij voortduring aan de stok met conciërges. Al vroeg hoopten we op betere tijden en betere omstandigheden. In 2006 stopten we resoluut met deze missie, met alle risico’s van dien, omdat het aantal speelplekken voor 80 procent uit gymzalen bestond. In ‘het beste uit het bestaande halen’ hadden we de bodem bereikt. Wie kwaliteit wil kan geen genoegen blijven nemen met de omstandigheden. Gelijktijdig besloten we niet langer ons vizier te richten op de onwillige Randstad, maar de grens over te trekken. Verbeelding brengt je overal. Inmiddels hebben we prima relaties met theaters in eigen land. Van Maastricht en Groningen tot in de Randstad.
Wil u ronddwalen in de geschiedenis van de Stilte?
