De zee trekt langzaam dicht in regen en in mist.
Mijn hart trekt langzaam dicht in grijze mist en regen.
Er zijn tot u geen wegen, tot u.
(Ida Gerhardt)
In een tocht langs de grenzen van het menselijk territorium is de afzondering uitgangspunt. De eilandbewoner neemt de kenmerken over van het eiland. Voor anderen moeilijk bereikbaar en op eigen kracht amper in staat het isolement te doorbreken. De grenzen van het land betekenen de grenzen van de bewoner. Op zichzelf en in zichzelf gekeerd probeert hij toch aansluiting te zoeken bij het vasteland.
